RAAR MAAR WAAR: VOOR DE LAATSTE KEER VANUIT GAMBIA !!!!

Hallo allemaal,

Hier volgt ons laatste berichtje uit het verre en heeeel warme (bijna snikhete) Gambia.
Zaterdag zijn we voor de laatste keer nog eens naar Banjul geweest. We hebben daar onze laatste souveniers gekocht en het was weer een heel avontuur.
Toen we in Banjul toekwamen, was er blijkbaar iets te doen. Voor het huis van de president heb je een groot plein. Dit was helemaal gevuld met vrouwen. Blijkbaar was het vrouwendag. Je werd dus nog meer aangesproken dan normaal omdat je een vrouw bent en iedereen wil je het beste wensen.
Met goed gevulde handen zijn we terug in de bustaxi gekropen die echt overvol zat (22 mensen in een camionnetje, echt zot en niet zo comfortabel) richting Senegambia. ’s Avonds waren we uitgenodigd voor een naamfeest van kleine Matty. De baby was genoemd naar lerares Matty van het schooltje en we waren door haar uitgenodigd. Omdat we dit nog nooit gedaan hadden, leek het ons wel leuk. Wat een bende seg! De hele compound was gevuld met vrouwen die zongen, dansten, en naar ons keken. We waren weer een hele attractie. De mama van kleine Matty is trouwens maar 20 jaar oud en moest 6 keer van kleren wisselen. Man man man, het zou niets voor ons zijn denk ik. We zijn wel blij dat we het een keertje hebben meegemaakt, maar naar mijn normen was het een echt kippenhok waarin je zot werd, haha (.
Zondag hebben we voor een laatste keer onze handen uit de mouwen gestoken om onze kleren te wassen. We gaan toch blij zijn dat we terug een wasmachine hebben (. In de namiddag zijn we met Lamin en Kaddy, de twee kinderen van Modou, naar het zwembad gegaan. We wisten dat Lamin heel graag in het water zat, dus vonden we dit wel een leuk idee. De kinderen hebben zich rotgeamuseerd. Het was een leuk dagje!
Maandag hadden we onze laatste echt schooldag. We hebben er natuurlijk dubbel zo hard van genoten en hebben beseft dat we de kinderen echt wel gaan missen. Normaal gezien gingen we dinsdag een klein feestje houden met de kinderen. We hadden ongeveer 60 pannenkoeken gebakken voor de kinderen en wilden ze nog een leuke tijd bezorgen, maar Elien was die dag ziek. We hebben het feestje dan verzet naar woensdag. Helaas waren de pannenkoeken toen slecht geworden (hoe het komt weten we nog altijd niet) en hebben we ze niet kunnen geven. Spijtig. De kinderen hebben nog wel een hele leuke dag gehad. We hadden voor hen ook een mapje gemaakt met hun naam op, waarin alle knutselwerkjes zaten die ze gemaakt hadden de laatste vier maanden. Dit hebben we ook aan hen gegeven. Ze vonden het leuk (.
Donderdag hebben we een beetje geluierd en vandaag zijn we voor de laatste keer naar het schooltje gegaan. We hebben afscheid genomen van de kinderen en ook van de leerkrachten. Wat een emotionele gebeurtenis! Toen we toekwamen in level one, begonnen de kinderen spontaan een liedje te zingen over dat we weg gaan. Zoooooo mooi en we hebben ons niet kunnen inhouden. Er hebben toch wel enkele traantjes gelaten. We gaan iedereen heir zo hard missen! Voor mij voelt het echt nog niet echt aan. De vier andere meisjes zijn vertrokken, maar ik heb nog niet het gevoel dat wij al wel moeten vertrekken. Het is allemaal zo snel gegaan! Natuurlijk zijn we wel blij dat we de familie en vrienden terug zien, maar we gaan het hier zo missen !! Jongens toch. Modou en de leerkrachten hebben zelf ook gezegd dat ze het erg gaan missen. Hij vertelde dat het al hard was toen de andere meisjes vertrokken, maar wij waren hier nog wel altijd. Als wij vertrekken, is er hier niemand meer en dat gaat toch wel hard zijn zei hij. Het is de realiteit en die is niet altijd leuk!

Voor een laatste keer een Gambiaanse groet en tot in België!!!!

Elien en Sofie

Ps: Elien heeft trouwens nog een heel mooi (of ook niet) beeldje gekregen van Jammeh (de contractor van de school). Ik denk dat hij een beetje verliefd is op haar, haha!!!!